شروع این مسابقات جهانی پوکردر سال ۱۹۷۰ میلادی در لاس وگاس شروع شد که اون موقع کل میزهای پوکر تو وگاس کمتر از ۵۰ عدد بود. تو تمام ایالت نوادا فقط ۷۰ میزپوکر وجود داشت. کازینوی هورس شو بینیون که میزبان این مسابقات بود شاید باورتون نشه ولی حتی یک سالن مخصوص پوکر هم نداشت. مسابقه‌ای که قرار شد با اون اولین قهرمان پوکر جهان مشخص میشد تو یه آلاچیق برگزار شد که تقریبا به اندازه یه اتاق هتل بود. حدود سی شرکت کننده که به سختی دور میز نشسته بودن حتی فکرشون هم نمی رسید که دارن تاریخ بازی هایی پوکر رو با این کار عوض میکنن!
بنی بینیون رئیس و ریش سفید کازینو هورس شو به عنوان بنیانگذار این ایده تو این فرمت مسابقات پوکر خیلی یاد میشه ولی در کنار اون باید به نقش دو مردی که خیلی کمتر اسمی ازشون میاد هم اشاره کنیم که اون تام مور و ویک ویکری بود. مور که اهل تگزاس بود، مالکیت بخشی از کازینو هالیدی رو تو شهر رنو داشت. ویکری هم خودش یک بازیکن حرفه ای پوکر با ایده ها و رویاهای بزرگ بود. در سال ۱۹۶۹ مور و ویکری به صورت مشترک چند تا از طرفدارای پوکر رو برای شرکت تو اولین و شایدم آخرین گردهمایی بازیکنان پوکر اهل تگزاس دعوت کردن که بین اونا تو طی چندین روز چندین بازی نقدی های-استیک حضور داشتن، افرادی مثل جیمی اسنایدر ملقب به “The Greek”، رودی واندِرون “Minnesota Fats”، و بنی بینیون حضور داشتن و بعضی از بازیکنای صاحب نامی مثل دویل برانسون، پرستون “Amarillo Slim”، جانی ماس، و پاگی پیرسون بودن و این جوری که رسما اولین دور این مسابقات تشکیل شد.
البته اینم باید بگم که از همون اول این مسابقات هر سال و به صورت مداوم برگذار نمیشد و سرانجام این گرد همایی تو رنو بود که این فرصت طلایی رو تجسم بخشید.
اولین سال ها
اولین سری مسابقات پوکر، که تعداد بازیکنای اون خیلی کم بود و خیلی افراد زیادی رو نتونسته بود به خودش جذب کنه و یکی از دلایلش این بود که پوشش خبری که برای این مسابقات در نظر گرفته بودن خیلی کم بود و هیچ کس خارج از لاس وگاس در مورد این سری مسابقات پوکر چیزی نمی دونست و نتیجه بازی ها هم واسه مردم خیلی جذاب نبود. ولی خوب با این حال اولین برنده این مسابقات، جانی ماس برنده یک تورنومنت به عنوان «بهترین بازیکن در مجموع» بعد از چندین روز بازی “های استیک” با رای بقیه بازیکنا انتخاب شد.
سال های ابتدایی مسابقات پوکر WSOPبینیون متوجه شد که برای کسب پرستیژی که مناسب عنوان این مسابقات داشت لازم بود تا تغییراتی در موردش انجا بشه و برای سال بعدWSOP به صورت یک فریزاوت برگزار شد. هفت بازیکن پوکر ورودی ۵۰۰۰$ رو پرداخت کردن و جانی ماس برنده شد و تمام جایزه رو برد و عنوان قهرمانی سال گذشته اش رو هم این جوری تونست حفظ کنه.
در کل میشه گفت که پوکر تاریخ طولانی و پرداستانی داره ولی پیروزی پرستون “Amarillo Slim” تو سال ۱۹۷۲ یکی از قابل توجه ترین لحظات تاریخ این بازی بود و هرچند اون یکی از تنها ۱۲ بازیکن شرکت کننده ی همون سال بود و اون جایزه شو به صورت یک موج تبلیغاتی تبدیل کرد که کل کشور در موردش تونستن بدون و از اون به بعد این مرد تگزاسی به بزرگ ترین سفیر زنده بازی پوکر تو کل آمریکا تبدیل شد. اون به یک تور تبلیغاتی رفت که برای اولین بار نظرات و توجهات رو به WSOP جلب کرد. برای بیش از یک دهه اون یازده بار به عنوان مهمان برنامه “Tonight Show” دعوت شد و تو چند فیلم بازی کرد و کتابی نوشت که پرفروش ترین کتاب پوکر شد. پرستون میشه گفت که مثل یک ماتادور بود که یک شنل قرمز رو به سمت مردم و رسانه برد و و توجه عمومی رو به WSOP جلب کرد.
جانی ماس و پاگی مسابقات پوکر wsop رو در سال ۱۹۷۳ از شبکه CBS ورزشی سری مسابقات جهانی رو برای اولین بار به صورت تلویزیونی پوشش داد. تصاویر مربوط به چهارمین مسابقات سالانه قهرمانی پوکر با استانداردهای امروزشاید خنده دار به نظر می رسید مثلا کت های یقه لهستانی پهن و خال خال و خط ریش های بلند و سیگار برگ و میز بازی که بیشتر شبیه یک کپسول زمان بود تا نمایش پوکر قهرمانی. در هر صورت پاگی پیرسون در کمال تعجب پیروز این مسابقات شد.
بعد از این که سال بعد، جانی ماس به سومین قهرمانیش هم دست پیدا کرد، دویل برانسون با دو برد متوالی تو مسابقات پوکر قهرمانی سال های ۱۹۷۶ و ۱۹۷۷ موقعیتش رو به عنوان یکی از برترین بازیکنای پوکر محکم کرد و تغییر عمده بعدی در فرمت مسابقات پوکر تو سال ۱۹۷۸ بود که اتفاق افتاد. تو اون سال جایزه پولی رویداد اصلی برای اولین بار بین چند نفر اول پخش می شد و افراد اول تا پنجم همگی به جایزه نقدی دریافت می کردن و در سال ۱۹۷۸ اولین سالی بود که یک زن وارد مسابقات پوکر شد. باربرا فریر اولین زنی شد که محدودیت جنسیتی رو از بین برد و جای خودش رو تو اتحادیه ای که تا اون روز مختص مردان بود، باز کرد.
پیروزی غیر منتظره و خیره کننده هال فاولر در WSOP سال ۱۹۷۹ اولین پیروزی یک بازیکن آماتور در مقابل بزرگان بود. خیلی از بازیکنان حرفه ای و با سابقه پوکر از نتیجه ی بدست اومده شوکه و خجالت زده شده بودن و پیروزی فاولر سرآغاز اتفاقاتی تو سال های آینده شد، که از اونم افزایش تعداد آماتورهای مشتاق از جمله بازیکنان زیادی از خارج از آمریکا تو این گردهمایی سالانه تو لاس وگاس در ماه می و آوریل بود. متاسفانه، فاولر هیچ وقت نتونست نتیجه زحمتاشو برای مسابقات WSOP ببینه و دیگه تو هیچ مسابقه ای شرکت نکرد و نسبتا به فراموشی سپرده شد.
استو آنگر با لقب “the kid” با یک انفجار طوفانی وارد صحنه پوکر شد و مثل یه صاعقه ای به دریایی که تگزاسی های چرم پوش تو اون به بردن مقام قهرمانی و پول ها مشغول بودن اصابت کرد. آنگر در سال ۱۹۸۰ به قهرمانی رسید و اون رو در سال ۱۹۸۱ تکرار کرد. اون اهل نیویورک بود و از خیلی جهات با همتایان خودش تفاوت داشت. موفقیت آنگر مسلماً تبلیغات بزرگ تری برای بزرگترین رویداد پوکر ایجاد کرد. NBC ورزشی یک گروه برای فیلم برداری و پوشش WSOP سال ۱۹۸۱ اعزام کرد، که برای اولین بار پوکر رو به تماشاچی های تو خونه معرفی می کرد.
تا سال ۱۹۸۲، WSOP به ۱۱ رویداد اولیه گسترش پیدا کرد. قهرمانی جهانی زنان هم علاوه رویداد اصلی با ورودی ۱۰۰۰۰$ به فهرست مسابقات اضافه شده بود. در کل، ۱۳ رویداد تو اون سال بازی شد که ۲/۶% میلیون دلار جوایز نقدی به رده های بالا اختصاص پیدا کرد.
دختر جک بینیون تو سال های اولیه دهه ۱۹۸۰، اکثر وظایف روزانه اداره کازینو رو از پدرش بنی به عهده گرفته بود و اریک دریک مدیر تورنومنت که برای جک کار می کرد و مورد حمایت اون بود، با خلق ایده ستلایت تو سال ۱۹۸۳ جرقه بعدی رو تو بازی پوکر خلق کرد. با دقت به این واقعیت که برای این که این سری مسابقات جهانی گسترش بیشتری پیدا کنه اونا نیاز داشتن که بازیکنای روزمره و معمولی بیشتری برای پر کردن صندلی ها داشته باشن و ستلایت به بازیکنان مشتاق اجازه می داد فرصت اومدن و رقابت با بهترین بازیکنان جهان رو پیدا کنن و این ایده نبوغ بسیاری داشت و جواب هم داد.
در طی چند سال بعد، WSOP به رشد خودش ادامه داد و تا ۱۹۸۷ کازینو هورس شو به اندازه کافی برای این رویداد رویایی پوکر، بزرگ نبود. تعداد شرکت کننده های بعضی از تورنومنت ها به حدی زیاد بود که تعدادی از بازیکنان باید تو کازینوهای مجاور که شامل Golden Nugget و Four Quees جا داده می شدن و وقتی خانواده بینیون کازینو Mint رو تو همسایگی خودش خریداری کرد و نهایتاً اداره اون جا رو هم به دست گرفتن، کازینو هورس شو بالاخره یک سالن پوکر دائمی افتتاح کرد و درست زمانی که به نظر می رسید که کازینو هورس‌شو بینیون پایتخت دنیای پوکر شده و بنی بینیون هم پادشاه اونجاست مردی که نقش بسیار بزرگی در شروع تمام ماجرا داشت در روز کریسمس ۱۹۸۹ فوت کرد.
مرگ بنی بینیون نقش پسرش جک رو تو مشعلداری بلامنازع WSOP مستحکم کرد. او از دو پوکرباز کهنه کار مورد احترام به نام های جیم آلبرخت و جک مک‌کلیلند برای اداره امور استفاده کرد. در طول یک دهه بعد اونا سری مسابقات جهانی رو اداره کردن و هر کدوم تاثیر خودشون رو تو تورنومنت به وجه متمایزی گذاشتن مثلا بهبود ساختار تورنومنت ها، فضای مسابقات، و تصویر عمومی از WSOP.
زوج آلبرخت ، مک‌کلیلند کارگزاران ایده آلی برای نظارت بر توری بودن که چهار هفته طول می کشید و شامل ۲۰ تورنومنت بود. تنوع ترکیب WSOP مدام با ملحق شدن بیشتر زنان و بازیکنان بین المللی به مسابقات، افزایش پیدا میکرد و در سال ۱۹۹۰ اولین سالی بود که یک غیر آمریکایی، قهرمان مسابقات شد. منصور مطلوبی یک ایرانی ساکن انگلستان، معتبرترین جایزه بین المللی پوکر رو برای اولین بار از آنِ خودش کرد.
یک سال بعد، WSOP اولین جایزه میلیون دلاری اش رو هم داد و رویداد اصلی هم برای اولین بار بیش از دویست بازیکن رو به خودش جذب کرد و بعد از سه سال هم سیصد نفر وارد مسابقه قهرمانی جهان شدن.
سختی های رشد یک بار دیگه هم تو سال ۱۹۹۷ به یک مسئله مهم تبدیل شد. سالن پوکر هورس شو گسترش داده شده بود و یک منطقه موقت تورنومنت رو هم در بر می گرفت که برای شش هفته پارکینگ عمومی و ورودی کازینوی اصلی رو مسدود می کرد. محل دیگه ای برای برگزاری مسابقات جهانی نبود و پوکربازان به معنی واقعی کلمه ذره ذره فضای موجود تو هورس شو رو اشغال کرده بودن. همون سال میز نهایی مسابقه قهرمانی تو یک صحنه تو خیابان فریمانت زیر یک سایه بان الکترونیکی چند میلیون دلاری برگزار شد. استو آنگر برای سومین بار قهرمان مسابقات شد و به رکورد جانی ماس رسید. متاسفانه، اون هم فوت کرد و نتونست در WSOP دیگه ای بازی کنه و با مرگ اون احتمالا حداقل یک رکورد غیر شکستنی ازش باقی موند.
تا سال ۲۰۰۳، انتقادهایی شکل می گرفت و این موضوع مطرح می شد که روزهای خوب WSOP مدت هاست که دیگه عمرش تموم شده و یک رقیب جدید، تور جهانی پوکر (WPT)، شروع به جا باز کردن بین بازیکنا و بیننده های عمومی کرده بود. در هفته های ابتدایی سری مسابقات پوکر جهانی ۲۰۰۳، تعداد شرکت کننده ها به طور قابل ملاحظه ای WPT کمتر بود که تا حد زیادی دلیل آن رقابت مستقیم با WPT بود.
بعد کریس مانی‌میکر برنده WSOP شد و همه چیز رو تغییر داد. اون پیروزی نگرش قبلی به بازی رو از بین برد و آغازگر بسیاری از تغییرات بود که تاثیر اون تا امروز هم باقی مونده و پیروزی شگفت انگیز مانی میکر مطمئناً یکی از مهمترین، اگر نه مهمترین، پیروزی تاریخ ۳۸ ساله WSOP بوده و هست و همه چیز برای طوفان بزرگ مهیا شده بود. یک مرد جوان دوست داشتنی که میلیونها پوکرباز بالقوه می تونستن با او هم ذات پنداری کنن، از محقق شدن یک رویای بزرگ لذت برد و میلیونها نفر در جهان از طریق شبکه ESPN این پیروزی رو به صورت لایو دیدن.
بعد از پیروزی مانی‌میکر پوکر وارد عصر جدیدی شد. بسیاری از پوکربازان حرفه ای یک شبه سلبریتی شدن و سلبریتی ها ناگهان به پوکرباز شدن علاقه پیدا کردن. پوکر تصورات عمومی رو تسخیر کرده بود و و سری جهانی مثل شیشه ای بود که از طریق اون سرزمین عجایب جدیدی قابل مشاهده بود.
میزان جوایز نقدی هم به شدت در حال افزایش بود. مانی میکر برای پیروزی اش برنده ۲/۵ میلیون دلار شد. سال بعد، یک بازیکن آماتور دیگر به نام گرِگ رِیمر، ۵ میلیون دلار برد. سال بعد از اون جازه نفر اول به ۷/۵ میلیون دلار رسید و به نظر می رسید که سری مسابقات پوکر جهانی همه چیز داره مثلا هیجان، میلیون ها دلار جایزه نقدی، پرستیژ، و شهرت بین المللی. چیزی که نداشت مکانی بود که بتونه با این رشد روز افزون همراهی کنه.
این رشد بی سابقه، تغییرات زیادی رو به همراه داشت. کازینو همرس شو بینیون تو سال ۲۰۰۴ فروخته شد و کازینو ها امتیاز WSOP رو به دست آورد. حالا بزرگترین شرکت دنیا در زمینه بازی مسئول این چشم اندار بود. این جابه جایی تو بهترین زمان ممکن اتفاق افتاد. در سال ۲۰۰۵ WSOP به مجموعه هتل و کازینو ریو انتقال پیدا کرد. فضای بازی بیشتر به معنی امکان اضافه شدن تورنومنت های بیشتر به برنامه بازی ها بود. شعار شرکت این شده بود «بستر رو بساز و افراد خواهن آمد». و همین کار رو هم کردن. هزاران بازیکن در سالهای آینده مثل سیل راهی لاس وگاس شدن و از حد خوشبینانه ترین تصورات رو در مورد نتیجه و میزان جایزه هم فراتر بردن.
تا سال ۲۰۰۶، سری مسابقات پوکر جهانی از ۴۵ تورنومنت تشکیل می شد، که تو همه اونا دستبندهای طلا به برنده ها اهدا می شد و بیش از ۱۰۰ میلیون دلار جایزه نقدی بین برنده ها پخش شد که WSOP رو به گرون ترین رویداد بین ورزشهای مختلف تبدیل کرد. جِیمی گلد به بزرگتریت تعداد شرکت کننده ها تو تاریخ پوکر فائق اومد و با غلبه بر ۸۷۷۲ بازیکن برنده ۱۲ میلیون دلار تو سال ۲۰۰۶ شد. این مبلغ از مجموع مبالغ بردهای مسابقاتی تنیس ویمبلدون، گلف مسترز و اسب دوانی داربی کنتاکی بیشتر شد.
سری مسابقات پوکر جهانی به خارج از لاس وگاس هم گسترش پیدا کرد و به حدود ۱۲ کازینو در آمریکا راه یافت. واحد سری مسابقات پوکر جهانی به بازیکنان در سراسر کشور فرصت ورود و شرکت در بزرگ ترین رویداد سال رو می داد و توجه شرکت های بزرگ نیز به این رویداد جلب شد. چیزی که قبلا تا حدی تابو و از لحاظ فرهنگی ناخوشایند بود، ناگهان به یک عدف بسیار مطلوب از لحاظ جامعه شناختی تبدیل شده بود. شرکت های آبجو سازی، خودروسازی، و سایر کسب و کارهای اصلی، امروزه تمایل دارند که خودشون رو به داستان موفقیت سری مسابقات پوکر جهانی ربط بدن و ممکنه به طرز باورنکردنی یک انفجار دیگه تو افق مسابقات پوکر جهانی باشه.
ولی خوب بعضی از منتقدین عقیده دارن که محبوبیت پوکر به قله خود رسیده و برخی عقیده دارن که سری مسابقات پوکر جهانی نمی‌تونه از این بزرگ تر بشه ولی یک توصیه وجود داره: با توجه به تاریخ طولانی و بزرگ WSOP، بر خلاف اون شرط نبندید!
